In 1723 werd de toren van de St.Pancraskerk door de bliksem getroffen. In 1737 kwam zijn vervanger gereed, de huidige toren. Het is een slank bouwwerk. Op de hoeken versierd met pilasters die in ionische kapitelen uitlopen. De bekroning bestaat uit een drie verdiepingen hoge houten lantaarn, met 1 gesloten en 2 open paviljoens. Aan de westzijde van de toren is een fraai gebeeldhouwde ingangspartij. Dit, in Lodewijk de XIV stijl gebeeldhouwde werk, is van de Leeuwarder steenhouwer Johannes Hardenberch. In de bekroning het zgn. Teunisvarken met eikels en klaverbladen, het dorpswapen van Aldeboarn. St. Antonius was de beschermheilige van vee, boeren, slagers en borstelmakers en zijn feestdag was 17 januari. Op die dag hield het Antoniusgilde het jaarlijkse gildefeest.

De toren is eigendom van de burgerlijke gemeente, die hem op haar beurt heeft ondergebracht in een Monumentenstichting, en staat 1.50 meter uit het lood. Aan de toren is de legende verbonden van de Lyntsjesnijers (Tzum) en de Tuorkemjitters (Aldeboarn) over de strijd wie de hoogste dorpstoren van Fryslân zou hebben. De Tzummers hebben die strijd gewonnen omdat zij zo nodig een stuk van het meetlint moesten knippen. Zelfs nameten in 1968 bracht geen verschil. De “onverlaten” van Tzum hadden blijvend voor de overwinning gezorgd. In de toren hangen 2 klokken. De grote en oudste is uit 1526. Gherardus de Wou heeft de klok gegoten. De klok heeft een doorsnee van 131 cm en is 165 cm hoog met een omtrek van 418 cm. De kleine is afkomstig uit de (afgebroken) kerk van Zaandijk en is in 1953 gegoten door klokkengieterij Petit & Fritsen te Aarle Rixel. In de oorlog zijn de twee klokken door de Duitsers gevorderd. Na de oorlog is de grote klok terug gevonden. Een bliksemactie in het dorp in 1992, heeft ertoe geleid dat de klok uit Zaandijk kon worden aangeschaft.

Bron: www.aldeboarn.frl